Ik (k)en mijn ikken is een heel bekend boek over onze “subpersonen”. We hebben allemaal meerdere ikken in ons. De een is meer aanwezig dan de ander.
Die verschillende ikken zijn verschillende kanten van ons. Deze kanten kijken allemaal met andere ogen naar de wereld. In het boek Ik (k)en mijn ikken gebruiken de schrijvers de metafoor van een bus vol ikken van de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli:
‘Je verschillende ikken zijn de passagiers en jijzelf zit als chauffeur aan het stuur. Je ikken willen echter niet allemaal dezelfde richting op en hebben uiteenlopende ideeën over hoe de bus bestuurd moet worden. Zo wenst je Perfectionist dat je uitmuntend rijdt, je Pleaser wil dat iedereen het naar zijn zin heeft en je Pusher wil zo snel mogelijk naar de plek van bestemming. Als deze passagiers af en toe iets van hun wensen aan jou, de chauffeur, kenbaar maken, is het nog te overzien. Ze duwen je echter geregeld opzij en nemen zelf het stuur in handen. Je keuzevrijheid wordt daardoor onmiddellijk beperkt.’